اثر سرمایه روانشناختی، اعتماد به سازمان و سبک رهبری تحولی بر رشد روانشناختی در کار: نقش میانجی گری نیازهای روانشناختی اساسی

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر سرمایه روانشناختی، اعتماد به سازمان و سبک رهبری تحولی بر رشد روانشناختی در کار از طریق نقش واسطه ای نیازهای روانشناختی اساسی بود. جامعه پژوهش کلیه کارکنان شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب-منطقه اهواز در سال 1398 را در بر می گیرد که از این میان 418 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. نتایج نشان داد که الگوی پیشنهادی از برازش خوبی با داده ها برخوردار است. یافته های پژوهش حاکی از تایید اثرهای مثبت مستقیم نیازهای روانشناختی اساسی، سرمایه روانشناختی و اعتماد به سازمان به رشد روانشناختی در کار بود (001/0>p)؛ اما اثر مثبت مستقیم رهبری تحولی به رشد روانشناختی در کار غیرمعنا دار بود. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که سرمایه روانشناختی و اعتماد به سازمان هم به صورت مستقیم و هم غیرمستقیم و سبک رهبری تحولی تنها به صورت غیرمستقیم بر رشد روانشناختی در کار اثرگذارند. با توجه به نتایج پژوهش، اقداماتی در افزایش سرمایه روانشناختی و اعتماد به سازمان توصیه می شود.