اثربخشی آموزش حل مسئله خانواده محور بر آثار منفی فاصله گذاری اجتماعی ناشی از کووید-19 در خانواده پرستاران دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

 شیوع ویروس کرونا و پیامدهای روانی ناشی از طرح فاصله گذاری اجتماعی یکی از مهم ترین وقایع اجتماعی قرن 21 است که خانواده های پرستاران با پیامدهای روان شناختی ناشی از آن روبه رو هستند. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش حل مسیله خانواده محور بر آثار منفی فاصله گذاری اجتماعی ناشی از کووید19 در خانواده پرستاران دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه انجام شد.

مواد و روش ها: 

پژوهش حاضر نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل است. جامعه آماری شامل خانواده های پرستاران متاهل شاغل در بخش کرونای بیمارستان های دولتی شهر کرمانشاه در سال 1400-1399 به تعداد 380 نفر بودند. نمونه پژوهش شامل خانواده های پرستارانی بود که در ابزار سنجش فاصله گذاری اجتماعی نمره بالایی آورده بودند که تعداد آن ها 100 نفر بود و در دو گروه 50 نفره مداخله و 50 نفره کنترل گماشته شدند. برای گروه مداخله 10 جلسه دو ساعته آموزش مجازی پروتکل های حل مسیله خانواده محور برگزار شد. سپس از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. داده ها با استفاده از آماره های فراوانی درصد، میانگین و انحراف استاندارد و آزمون تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخه 20 تجزیه وتحلیل شد.

یافته ها:

 یافته ها نشان داد آموزش حل مسیله خانواده محور بر تعارض زناشویی، اضطراب و ترس در پرستاران موثر بوده است و تفاوت معنی داری بین گروه کنترل و مداخله وجود دارد (0/001<p).

نتیجه گیری: 

آموزش حل مسیله خانواده محور بر آثار منفی فاصله گذاری اجتماعی ناشی از کووید 19در خانواده پرستاران موثر است.