تاثیر حلال بر خواص آنتی اکسیدانی جلبک های قرمز Gracilaria textorri، Gracilaria arcuata و Leveillea jungermannioides

در مطالعه حاضر تاثیر حلال‎ های مختلف (متانول 100 درصد، متانول 60 درصد، متانول 20 درصد و آب 100 درصد) در میزان استخراج عصاره و خاصیت آنتی اکسیدانی سه گونه از جلبک‎های قرمز سواحل چابهار شامل  Gracilaria arcuata، Gracilaria textorri و Leveillea jungermannioides مورد بررسی قرار گرفت. فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره های مختلف با استفاده از شاخص‎های بازدارندگی رادیکال آزاد DPPH، توانایی احیا و جذب آهن سنجیده شد. میزان عصاره در میان جلبک های مختلف دارای تفاوت معنی داری بود و بالاترین میزان عصاره در حلال متانول 100 درصد در جلبک L. jungermannioides به میزان 02/6 گرم در 100 گرم جلبک به دست آمد (05/0>P). بیشترین خاصیت آنتی اکسیدانی با توجه به شاخص های مختلف در حلال متانول 60 درصد جلبک G. arcuata مشاهده شد که به میزان قابل توجهی نسبت به دیگر گونه ها بالاتر بود (05/0>P). میزان استخراج عصاره و خواص آنتی اکسیدانی بسته به نسبت حلال و نوع گونه جلبک تفاوت معنی داری در بین تیمارهای مختلف داشت. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که جلبک G. arcuata می‎تواند به عنوان منبع بالقوه از آنتی اکسیدان‎های طبیعی در نظر گرفته شود.