بررسی و تحلیل دلایل عدم سرمایه گذاری سرمایه داران در زادگاه های روستایی (مطالعه موردی: فعالان صنعت قالیبافی شهرستان مشهد)

مشکلات اقتصادی یکی از بحث های و مسایل اساسی در توسعه و برنامه ریزی روستایی کشور می باشد. بطوریکه در اغلب موارد مشاهده می شود، سرمایه داران روستایی خود تمایل چندانی برای سرمایه گذاری در محیط های روستایی را ندارند. هدف پژوهش حاضر بررسی دلایل عدم تمایل بازگشت سرمایه داران با ریشه های روستایی به زادگاه روستایی و سرمایه گذاری در روستا می باشد. برای این منظور فعالین صنف قالیبافیان با ریشه روستایی ساکن در شهر مشهد به عنوان نمونه انتخاب گردید. تحقیق حاضر به روش کیفی و داده های مورد نیاز از طریق پرسشنامه و مصاحبه جمع آوری شد. در ادامه روستاهای فعال در زمینه قالی بافی در شهرستان انتخاب و پس از مراجعه به روستاهایی که بیشترین سابقه را در تولید قالی داشته اند (پیوه ژن، بلغور و کاظم آباد) سرمایه داران در این صنعت که هم اکنون در مشهد سرمایه گذاری کرده اند شناسایی و با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی 25 نفر از فعالین با پیوندهای روستای، به عنوان نمونه انتخاب شدند. همچنین از روش تحلیل عاملی اکتشافی و آزمون تی برای تجزیه و تحلیل یافته ها استفاده شد. نتایج نشان داد میانگین های به دست آمده بالاتر از سطح متوسط است که حکایت از گستردگی مشکلات بر سر راه این صنعت در نواحی روستایی می باشد. همچنین نتایج تحلیل عاملی نشان داد عواملی مانند فقدان بازاریابی و دسترسی به بازار فروش، نبود زیرساخت های لازم و نبود فناوری پیشرفته در روستاها به عنوان عوامل موثر بر عدم سرمایه گذاری در روستای زادگاه می باشد.