تمرکز قوا در جنگ آینده

اصول جنگ از جنس مبانی عقلانی و منطقی حاکم بر جنبه نظامی جنگ است. اصل تمرکز قوا که به تمرکز توان رزمی موثر در زمان و مکان درست تعریف می شود، به طور عقلانی و منطقی، همچنان بر طرح ریزی و اجرای عملیات های تهاجی در آینده حاکم خواهد بود. پرسشی که این پژوهش سعی دارد به آن پاسخ دهد این است که «روش و ملاحظات به کارگیری اصل تمرکز قوا با توجه به شرایط جنگ آینده» چیست؟ این پژوهش با روش توصیفی و با رویکردی آمیخته، ضمن مطالعه ادبیات نظری و بررسی پیشینه های در دسترس، اقدام به جمع آوری اطلاعات لازم به صورت میدانی و کتابخانه ای کرده است. در حوزه کمی فرماندهان گردان و بالاتر و معاونان اطلاعات و عملیات یگان های پیاده، زرهی و توپخانه نیروی زمینی سپاه و ارتش، جامعه آماری پژوهش را تشکیل داده که با روش نمونه گیری «تصادفی طبقه ای» 152 نفر به عنوان حجم نمونه تعیین شده است. در حوزه کیفی نیز با شش نفر از اندیشمندان و صاحب نظران که دارای سوابق برجسته در هر دو بعد عملیاتی و پژوهشی بودند، مصاحبه صورت گرفته است. برای پاسخ به پرسش پژوهش، نتایج مصاحبه در فرآیند «کدگذاری باز» به 62 مفهوم و در «کدگذاری محوری» در 10 مقوله خلاصه و دسته بندی گردید. در تفسیر هر مقوله از داده ها نیز استفاده و در هر مورد نتایج کیفی و کمی موید و مکمل یکدیگر بوده اند. در پایان با ترکیب مقوله های اثبات شده، ملاحظاتی کاربردی از قبیل ضرورت تغییر نگرش به مفهوم تمرکز قوا، ضرورت توجه بیشتر به عوامل غیرفیزیکی و برترساز توان رزم، تمرکز در زمان به جای تمرکز در مکان و... برای مراعات تمرکز قوا در شرایط جنگ آینده پیشنهاد شده است.