تاثیر تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن های آدیپونکتین و رزیستین در بافت چربی احشایی موش های دیابتی

تمرین تناوبی با حجم مناسب باعث تنظیم بیان ژن در بیماران مبتلا به دیابت شده و مخاطرات هایپرگلایسمی را کاهش می دهد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن های آدیپونکتین و رزیستین در بافت چربی احشایی موش های دیابتی می باشد.

پژوهش حاضر از نوع تجربی بود. بدین منظور24 سر موش نر دیابتی نژاد ویستار به سه گروه تقسیم شدند ;(n=8) کنترل سالم (NC)، کنترل دیابتی (DC)، تمرین تناوبی شدید (HIIT). القاء دیابت توسط استرپتوزتوسین پس از 12 ساعت ناشتایی انجام شد. برای سنجش گلوکز پلاسما از روش گلوکز اکسیداز، انسولین با روش الایزا و اندازه گیری شاخص مقاومت به انسولین از روش HOMA-IR استفاده شد. جهت تعیین بیان ژن های آدیپونکتین و رزیستین از روش الایزا و مقایسه گروه ها توسط آنووای یک طرفه در سطح 0/05 استفاده شد.

بیان ژن آدیپونکتین در گروه HIIT نسبت به گروه DC افزایش معناداری داشت (0/05<p). بیان ژن رزیستین در گروه HIIT نسبت به گروه DC کاهش معناداری داشت (0/001≤p). میانگین مقاومت به انسولین درگروه HIIT کاهش معناداری  داشت.

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که، تمرین تناوبی شدید با افزایش بیان ژن آدیپونکتین و کاهش ژن رزیستین، احتمالا می تواند متابولیسم سلولی را در افراد دیابتی بهبود بخشد.