ارزیابی خاصیت ضد سرطانی درمان جدید پلاسمای اتمسفری سرد با حساس کننده ی نوری ایندوسیانین گرین در مهار سلول های ملانوما

مقدمه :

ملانوما، یکی از کشنده ترین سرطان های پوست می باشد که اثربخشی درمان های رایج بر روی آن، چشمگیر نمی باشد. پلاسمای اتمسفری سرد، راهکاری جدید در درمان سرطان محسوب می شود. این مطالعه با هدف ارزیابی اثر فوتوداینامیک پلاسمای سرد در حضور حساس کننده ی نوری ایندوسیانین گرین بر رده ی سلولی ملانوما انجام شد.

در این مطالعه، از دستگاه پلاسما با گاز هلیوم در حضور ایندوسیانین گرین جهت تیمار رده ی سلولی ملانوما (DFW) استفاده شد. بدین منظور، ابتدا غلظت بهینه ی ایندوسیانین گرین پس از 24 ساعت انکوباسیون با استفاده از تست MTT مشخص گردید. سپس سلول ها با و بدون حضور ایندوسیانین گرین تحت تابش پلاسمای سرد در زمان های مختلف 15، 30، 60 و 90 ثانیه قرار گرفتند. درصد بقای سلول ها 48 ساعت بعد از درمان با پلاسمای سرد با استفاده از آزمون MTT ارزیابی شدند.

درمان پلاسمای سرد اثر سمیتی وابسته به زمان ایجاد می کند. درصد بقای سلول های تیمار شده با پلاسمای سرد در حضور ایندوسیانین گرین به طور معنی داری نسبت به سلول های تیمار نشده کاهش یافت. بیشترین کاهش درصد بقا در گروه درمانی، 90 ثانیه پلاسمای سرد و غلظت 20 میکرومولار (Indocyanine green) ICG مشاهده گردید.

مطالعه ی حاضر، خاصیت ضدسرطانی پلاسمای اتمسفری سرد را در درمان سلول های ملانوما تایید کرد. همچنین نشان داد که پلاسما می تواند جایگزین مناسبی در درمان فوتوداینامیک باشد و ایندوسیانین گرین حساس کننده ی نوری مناسبی در درمان با پلاسما خواهد بود.