بررسی جایگاه بی تفاوتی سیاسی در مشارکت مردمی و حقوق عامه

کشورها همواره درصدد دست یابی به توسعه بوده اند و تمام تلاش و کوشش خود را جهت دستیابی به آن انجام می دهند؛ هرچند هموار در بحث توسعه تکیه بر انواع آن بوده است و بسیاری بر تقدم توسعه اقتصادی به توسعه سیاسی، برخی بر تقدم توسعه سیاسی بر توسعه اقتصادی و برخی بر تقدم توسعه فرهنگی بر توسعه سیاسی و اقتصادی تاکیددارند؛ اما آنچه در این راستا می توان مهم تلقی کرد، این است که بدون مشارکت سیاسی افراد یک جامعه نمی توان چشم انداز مناسبی برای آینده کشور متصور شد. در همه جوامع، مسیله نظم، امنیت اجتماعی و رعایت حقوق عامه هم برای دولت و حاکمیت و هم برای مردم مسیله مهمی بوده است. روابط انسان ها در جامعه بر نظم و قاعده های خاصی استوار است و شیوه های رسمی و غیررسمی نظارت و کنترل اجتماعی برای حفظ نظم و امنیت اجتماعی تدارک دیده شده است. این مقاله درصدد پاسخ به این پرسش ها برآمده است که بی تفاوتی سیاسی چه جایگاهی در حقوق عامه و مشارکت مردمی دارد؟ که نگارندگان تحقیق با روش تحلیلی- توصیفی و کتابخانه ای به بررسی مفاهیم بی تفاوتی سیاسی و مشارکت های اجتماعی به این نتیجه رسیده اند که بی تفاوتی سیاسی می تواند خسارات جبران ناپذیری را در راستای تعدیل حقوق عامه و مشارکت های مردمی ایجاد کند؛ بنابراین با کاهش مشارکت های مردمی و نیز افزایش بی تفاوتی سیاسی می توان اظهار داشت که برخی از قواعد و چارچوب های حاکم بر نظم و حقوق عامه نادیده گرفته می شود.