بررسی نقش تعدیل کنندگی خودشیفتگی مدیران در تبیین رابطه بین ویژگی های حسابرس و اثربخشی کنترل داخلی

هدف این تحقیق بررسی بررسی نقش تعدیل کنندگی خودشیفتگی مدیران در تبیین رابطه بین ویژگی های حسابرس و اثربخشی کنترل داخلی، است. بدین منظور از داده های 144 شرکت طی سال های 1391 الی 1398 استفاده شده است. همچنین تحقیق حاضر به لحاظ هدف، کاربردی، به لحاظ روش استنتاج، توصیفی- تحلیلی و به لحاظ طرح کلی تحقیق، پس رویدادی/ گذشته نگر است. شایستگی حرفه ای، تجربه و سطح تحصیلات حسابرس داخلی، از ویژگی های صلاحیت حسابرس داخلی است که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته اند. بر همین اساس و پس از اطمینان یافتن از برازش قابل قبول الگوهای اندازه گیری و ساختاری پژوهش، نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها با استفاده از روش رگرسیون پانل دیتا با اثرات تصادفی، بیانگر این است که خودشیفتگی مدیران رابطه بین ویژگی های حسابرس و اثربخشی کنترل داخلی را به صورت منفی تعدیل می کند. به عبارت دیگر هرچقدر مدیران خودشیفته تر باشند؛ از میزان تاثیر مثبت شایستگی حرفه ای، تجربه و سطح تحصیلات حسابرسان بر اثربخشی کنترل داخلی کاسته می شود.