رویکرد آزمایشگاه ارزیابی و آزمون تصمیم گیری(دیمتل) در تحلیل موانع کلان شناسایی شده بر پذیرش و توسعه فناوری های نوین در سازمان های رسانه ای

تحولات بنیادین در علم و فناوری ساز و کار اداره ی سازمان ها را در سراسر دنیا به طرز شگفت انگیزی دستخوش متحول کرده است، از این-رو فرهنگ پذیرش و توسعه ی علم و فناوری در سازمان های رسانه ای که در لبه ی تیز تغییروتحولات قراردارند باید مورد توجه جدی قراربگیرد؛ در حالیکه تجربه ی زیسته در سازمان های مذکور نشان از وجود موانع جدی در پذیرش و کاربردی سازی فناوری های نوین از سوی مدیران و کارکنان دارد. این پژوهش با اهداف ارایه راهبردهای مدیریتی به شناسایی و تحلیل موانع کلان اثرگذار بر پدیده پذیرش و توسعه فناوری های نوین در سازمان های رسانه ای انجام شده است. موانع کلان اثرگذار(برگرفته از روش تحلیل مضمون) از طریق مصاحبه ی نیمهساختاریافته از 14 نفر از خبرگان که به صورت هدفمند انتخاب شدند، احصإشد و از طریق رویکرد پژوهش عملیاتی نرم و تکنیک دیمتل و طراحی پرسشنامه ای که در اختیار 13 نفر از خبرگان حوزه مدیریت رسانه قرارگرفت روابط درونی بین موانع مذکور، شناسایی و تحلیل شد و میزان تعامل بین موانع و اثرگذاری و اثرپذیری هر مانع نسبت به سایر موانع محاسبه گردید. نتایج پژوهش نشان داد که مهم ترین موانع کلان اثرگذار عبارت-اند از: اینرسی سازمانی، عدم تحو لگرایی مدیریت، عدم نگرش نهادی، فقدان تحقیق و توسعه جامع، مسایل مربوط به منابع انسانی، فرهنگ ضعیف سازمانی، عدم تحلیل مناسب هزینه فایده در پذیرش فناوری های نوین، عدم پویایی ساختارسازمانی، مسایل زیرساختی، مسایل سیاسی و اداری کلان، موانع قانونی، عدم سهولت در دسترسی، آموزش و انتقال فناوری. دو نتیجه ی نظام یافته از این پژوهش حاصل شده-است؛ نخست شدت اثرگذاری و اثرپذیری درونی موانع مربوط به توسعه فناوری های نوین در سازمان های رسانه ای و سپس الویت بندی این موانع انجام شده است.