ارزیابی کیفیت نور روز ساختمان آتلیه معماری پردیس هنرهای زیبای تهران

سرعت پیشرفت های علمی به ویژه در زمینه فناوری های نوین در صنعت ساختمان از یک سو و لزوم کاهش مصرف انرژی های تجدید ناپذیر از سوی دیگر، بهره گیری از منبع عظیم خدادادی نور خورشید را یک ضرورت ساخته است. در این پژوهش در وهله اول کیفیت نور روز در یکی از ساختمان های قدیمی دانشکده معماری دانشگاه تهران بررسی شده، سپس میزان تاثیر سایبان پویا در بهبود کیفیت روشنایی محیط داخلی ساختمان مورد ارزیابی قرار می گیرد. فرآیند طراحی با شبیه سازی مدل ساختمان با استفاده از نرم افزارهای طراحی محاسباتی راینو - گراس هاپر و به کارگیری پلاگین شبیه سازی کلایمت استودیو، مطابق با شرایط زمانی و آب و هوایی شهر تهران آغاز می گردد و سپس شاخص های روشنایی روز و خیرگی در وضع موجود و پس از نصب سایبان پویا، تحلیل می شود. یافته های تحقیق نشان می دهد که در اقلیم تهران، سایبان های سازگار می توانند نور روز را به طور موثری توزیع کنند و آسایش بصری را افزایش دهند. این نتیجه گیری به هیچ وجه از کارایی عالی ساختمان آتلیه معماری پردیس هنرهای زیبای تهران در تامین نور روز کافی در فضای آموزشی نمی کاهد و صحت عملکرد آن را تایید می کند. با این حال، برای تنظیم میزان روشنایی داخلی و سازگاری با تغییرات آب و هوایی، استفاده از سایبان پویای هوشمند راه حل بسیار ارزشمندی در اختیار طراحان می گذارد. هرچند ساختمان در شرایط قابل قبول قرار دارد اما استفاده از سایبان پویا برای جلوگیری از تابش خیره کننده در جبهه جنوبی در بیشتر اوقات سال ضروری است. نتایج نشان از قرارگیری شرایط در محدوده آسایش بصری و مصرف بهینه انرژی به دلیل انطباق پذیری سایبان با شرایط اقلیمی به صورت هوشمند دارد که در متن تحقیق به تفصیل توضیح داده می شود.