تبیین نقش اقلیم و فرهنگ در شکل گیری مسکن دارای حیاط مرکزی در هند (مطالعه موردی: ایالت کرالای هند)

فضاهای زیستی در هر منطقه تحت تاثیر خاستگاه های اقلیمی، فرهنگی و گاه تاریخی و سیاسی آن منطقه شکل گرفته است. بی تردید اولین خاطرات و تجارب انسان در خانه به وجود می آید که نقش بنیادین در جهان بینی او و در نتیجه جهان بینی جامعه دارد. در پژوهش حاضر به شناسایی انواع فضاهای مسکونی سنتی با محوریت حیاط مرکزی در کشور هندوستان پرداخته می شود و به طور خاص نفش حیاط مرکزی هندی در ارتباط با نوع ویژگی های اقلیمی و فرهنگی و چگونگی زندگی ساکنینش، در کشور هند مورد بررسی قرار می گیرد. با توجه به وسعت کشور هند و تنوع اقلیمی و فرهنگی آن، تحقیق حاضر به بررسی بخشی از گونه های حیاط مرکزی دار در بخشی از ایالت جنوب هند در منطقه کرالا با استناد به منابع تاریخی می پردازد. ساختار کلی این پژوهش بر دو قسمت استوار است. در قسمت اول به معرفی نمونه هایی از الگوهای مسکن تاریخی با محوریت حیاط مرکزی پرداخته شده است. در قسمت دوم با شناخت و معرفی الگوهای معماری بومی و تاریخی مسکن هند، زمینه مناسب جهت تحلیل فراهم آمده است. سپس در این قسمت از طریق ارزیابی و مقایسه تطبیقی نمونه های انتخابی، وجوه مختلف اشتراک و افتراق آنها به لحاظ نوع ساختار کالبدی، چگونگی وضعیت پلان آنها و نیز بر اساس چیستی و چگونگی ارتباط بین فضاهای باز و بسته و نیمه باز و روابط عملکردی، هم به لحاظ اقلیمی و هم به لحاظ فرهنگی مورد تحلیل قرار می گیرد. نتایج حاکی از آن است نقش کلیدی آیین ها و اندیشه ها در فضای زندگی مردمان هند چنان در دیدگاه هندی ها مقدس است که گاه مسایل اقلیمی و منطقه ای را تحت پوشش خود قرار داده است. معماری خانه های سنتی مناطق جنوبی هند در پاسخگویی به شرایط اقلیمی و موقعیت فرهنگی، عنصر ویژه ای را عرضه کرده است.