شناخت توزیع مکانی احتمال رخ داد فرسایش خندقی با مدل بیشینه ی آنتروپی

فرسایش خندقی (آبکندی) یکی از مهم ترین نوع های فرسایش آبی است که به دلیل تاثیرهای درون منطقه یی و برون منطقه یی، نقش زیادی در ویرانی و نابودی توان تولید سرزمین دارد. تهیه ی نقشه ی مکانی احتمال رخ داد فرسایش خندقی برای مدیریت مناسب تر کاربری زمین با هدف کاهش تخریب زمین در منطقه های آماده ی رخ داد خندق کارآیی زیادی دارد. پراکنش این فرسایش در ایران و گستردگی عامل ها و فرآیندهای موثر بر ایجاد آن، مانعی بزرگ در ایجادکردن مدلی فراگیر برای پیش بینی رخ داد آن در مقیاس بزرگ است. هدف از این تحقیق تهیه کردن نقشه ی احتمال رخ داد فرسایش خندقی با مدل یادگیری ماشینی بیشینه ی آنتروپی در استان فارس است. در این پژوهش از متغیرهای مرتبط با ویژگی های زمینی و به ویژه خاک بهره گیری شد. سطح زیر منحنی ویژگی عامل گیرنده بیش از 90% به دست آمد، که نشان می دهد مدل به خوبی توانست فرسایش خندقی را با داده ها ارزیابی کند. برپایه ی یافته های آزمون جک نایف، متغیرهای احتمال روی داد افق R، عمق خاک، درصد قطعه های درشت دانه، پی اچ در محلول کلرید پتاسیم، و درصد ذره های لای بیش ترین تاثیر را در مدل سازی فرسایش خندقی داشت. نقشه ی توزیع مکانی احتمال رخ داد خندق، نقشه ی حساسیت زمین ها به فرسایش خندقی است. بر پایه ی یافته ها بیش ترین حساسیت به فرسایش خندقی در جنوب استان فارس است. نقشه ی تهیه شده در این تحقیق می تواند نقشه ی پایه برای آمایش سرزمین، مدیران و مهندسان شهرسازی، راه سازی، منابع طبیعی و کشاورزی باشد.