رابطه ویژگی های شخصیتی، باورهای ضمنی هوش با بازده های تحصیلی: واسطه گری انطباق پذیری
این پژوهش با هدف بررسی نقش واسطهگری انطباقپذیری در رابطهی بین ویژگیهای شخصیتی و باورهای ضمنی هوش با بازدههای تحصیلی صورت گرفت.
این پژوهش از نوع همبستگی در قالب مدل معادلات ساختاری ارایه شده است. جامعه ی پژوهش شامل دانش آموزان دبیرستانی شهر شیراز بود که از این جامعه 315 نفر دانش آموز دختر (170) و پسر (145) پایه دهم و یازدهم دبیرستان در سال تحصیلی 99-98 به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. آنان به مقیاس خودناتوان سازی (جونز و رودولت، 1982)، پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه (بری و همکاران، 2005)، مقیاس انطباق پذیری (مارتین و همکاران، 2012)، مقیاس باورهای ضمنی هوش (عبدالفتاح و ییتس، 2006)، سیاهه شخصیتی نیو (کاستا و مک کری، 1985) پاسخ دادند.
در بخش یافته ها نیز مشخص شد که ویژگیهای شخصیتی به واسطهی انطباقپذیری بر خودناتوانسازی، احساس تعلق به مدرسه و معدل -که بازده تحصیلی هستند- اثر دارد. افزون بر این، نشان داده شد که باور به افزایشی و ذاتی بودن هوش بر بازده های تحصیلی با واسطه گری انطباقپذیری اثر معنادار دارد.
زمانی که در نهادهای آموزشی و تربیتی به ویژگیهای شخصیتی، باورهای ضمنی هوش توجه ویژه شود سازگاری افراد افزایش پیدا میکند و آنان را برای موفقیت در زمینه های تحصیلی آماده میسازد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.