اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر نظریه امید اسنایدر بر میزان اشتیاق تحصیلی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر بوشهر

هدف این پژوهش اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر نظریه امید اسنایدر بر میزان اشتیاق تحصیلی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر متوسطه شهر بوشهر بوده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری پژوهش حاضر 3040 نفر از دانش آموزان دختر متوسطه شهر بوشهر مدرسه در طی سال تحصیلی 1400 - 1399 بود. حجم نمونه پژوهش 30 نفر که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های سازگاری اجتماعی کیم (1999) و اشتیاق تحصیلی وانگ و همکاران (2011) بود. یافته ها نشان داد که آموزش آموزش گروهی مبتنی بر نظریه امید اسناید هر یک از مولفه های اشتیاق تحصیلی (جنبه رفتاری، جنبه هیجانی و جنبه شناختی) و افزایش سازگاری اجتماعی در آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل گردید. در نتیجه گیری کلی پژوهش می بایست بیان نمود که با به کارگیری برنامه های آموزشی گروهی مبتنی بر نظریه امید اسنایدر می توان به افزایش نقاط قوت و مهارت های دانش آموزان در حوزه اشتیاق تحصیلی و سازگاری اجتماعی کمک نمود.