ارتباط شبکه های اجتماعی مجازی با تمایل به مشارکت در حفظ محیط زیست (مورد مطالعه شهروندان تهرانی بالای 15 سال)

هدف این تحقیق مطالعه ارتباط شبکه‌های اجتماعی مجازی با تمایل به مشارکت در حفظ محیط زیست در بین شهروندان تهرانی است. مشارکت محیط زیستی به عنوان متغیر وابسته بر اساس رفتار و همکاری زیست محیطی عملیاتی گردیده است. چارچوب نظری مبتنی بر نظریه شبکه ولمن و نظریه کاشت گربنر روش تحقیق مورد استفاده کمی- پیمایشی و ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته است. شیوه نمونه‎گیری، خوشه‌ای چند مرحله‏ای است و حجم نمونه پس از حذف داده‎های پرت 384 نفر به دست آمد.نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین تمایل به مشارکت در حفظ محیط زیست و میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی (0.492=r)، اعتماد به شبکه‌های اجتماعی مجازی (0.339=r)، فعالیت در شبکه‌های اجتماعی مجازی (0.348=r) و دانش زیست محیطی (0.348=r) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. در واقع مشارکت در فعالیت های زیست محیطی تابعی از اعتماد و عملکرد آگاهانه کاربران در فضای مجازی با محوریت زیست محیطی است و با نتایج آزمون تحلیل واریانس با 0.000=Sig و 22.91=F ،کاربرانی که به منظور کسب اطلاعات جدید از فضای مجازی استفاده می‌کنند، تمایل بیشتری به مشارکت در حفظ محیط زیست دارند و نسبت به محیط زیست خود بیشتر احساس مسیولیت می‌کنند و درفعالیت‌های زیست محیطی همکاری بیشتری دارند.