مدل سازی حذف آنتی بیوتیک اکسی تتراسایکلین با استفاده از نانولوله های کربنی عامل دار شده با گروه آمین؛ استفاده از روش سطح پاسخ

حضور ترکیبات دارویی در محیط زیست تهدیدی جدی برای بشر تلقی می شود و ورود این مواد به منابع آبی، سبب آلودگی گیاهان، خاک و جانوران شده و مشکلاتی را برای بهداشت عمومی ایجاد می کند، این امر تامین تسهیلات تصفیه فاضلاب در منابع تولید این مواد را ضروری می نماید تا از رها شدن بی رویه آن ها در محیط زیست جلوگیری به عمل آید. از این رو، استفاده از نانو جاذب ها، روشی نوین با کارایی بالا جهت حذف آنتی بیوتیک ها از محیط های آبی است. نانولوله کربنی به دلیل خاصیت منحصر به فرد خود، از جمله موادی است که می توان جهت حذف آنتی بیوتیک ها از آن استفاده کرد. در این مطالعه، نانو جاذب از نانولوله های کربنی تهیه شده و سپس به روش حلال گرمایی، مغناطیسی شد و با گروه آمین اتیلن دی آمین عامل دار گردید. آنالیز های وزن سنجی حرارتی، عنصری، طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه و آنالیز تعیین قدرت مغناطیسی به منظور تشخیص و بررسی ویژگی های نانوجاذب سنتز شده صورت پذیرفت. سپس این نانوکامپوزیت برای حذف آنتی بیوتیک اکسی تتراسایکلین از محلول های آبی در سیستم ناپیوسته مورد مطالعه قرار گرفت. عوامل موثر بر میزان جذب مانند pH، مقدار جاذب، زمان تماس و غلظت اولیه آنتی بیوتیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین ظرفیت جذب تعادلی برای آنتی بیوتیک مورد مطالعه 122/8 میلی گرم بر گرم است. همچنین نانوجاذب سنتز شده در این تحقیق از ظرفیت جذب نسبتا بالایی برای جذب آنتی بیوتیک اکسی تتراسایکلین برخوردار و استفاده از این جاذب در سیستم تصفیه پساب از نظر محیط زیستی توجیه پذیر می باشد.