بررسی علائم عصب رفتاری در جوشکاران مواجهه یافته با ذرات قابل استنشاق جوشکاری حاوی منگنز

مواجهه با فیوم منگنز در فرآیند جوشکاری، منجر به بروز اثرات عصبی زیان آور بر سلامت افراد جوشکار می شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی علایم عصبی- رفتاری در بین جوشکاران مواجهه یافته با ذرات قابل استنشاق جوشکاری حاوی منگنز و مقایسه فراوانی این علایم با گروه غیر مواجهه بود .

 تعداد 35  نفر جوشکار، به عنوان گروه مواجهه یافته و 40  نفر از کارکنان اداری، به عنوان گروه شاهد تعیین شدند. داده های مربوط به علایم عصبی- رفتاری با استفاده از پرسشنامه Q16 جمع آوری گردید. میزان مواجهه جوشکاران با ذرات قابل استنشاق، با استفاده از روش NIOSH0600 و غلظت منگنز در این ذرات، بر اساس روش NIOSH 7301 تعیین شد. میزان منگنز موجود در خون این افراد نیز توسط دستگاه ICP-OES اندازه گیری گردید. تجزیه وتحلیل آماری داده ها با کاربرد نرم افزار17MINITAB  در سطح معناداری 0/05 انجام شد.

میانگین مواجهه جوشکاران با منگنز موجود در ذرات قابل استنشاق جوشکاری، براب3mg/m 0/08±0/45 بود. غلظت منگنز خون جوشکاران.ml-1)µg 0/16±0/02) بیشتر از گروه کارکنان اداری (µg.ml-1 0/04±0/002) بود. همچنین فراوانی علایم عصبی- رفتاری در گروه مواجهه یافته، بیشتر از گروه غیر مواجهه گزارش شد. (P <0.05) همبستگی بین تعداد علایم عصبی- رفتاری با میزان منگنز خون جوشکاران، معنی دار به دست آمد. (P <0.05, r=0.4) به گونه ای که با افزایش غلظت منگنز خون جوشکاران، علایم عصبی- رفتاری گزارش شده نیز افزایش یافت.

با توجه به مواجهه بیش ازحد مجاز جوشکاران با فیوم های منگنز موجود در ذرات قابل استنشاق و به منظور پیشگیری از علایم عصبی- رفتاری، انجام اقدامات پیشگیرانه نظیر روش های کنترل مهندسی و مدیریتی جهت کاهش مواجهه توصیه می گردد.