تاثیر پوشش پلاستیک و پاکلوبوترازول بر ساقه روی و عملکرد چغندرقند پاییزه در منطقه مشهد

در این تحقیق اثرات استفاده از پوشش پلاستیک و پاکلوبوترازول بر ساقه روی، عملکرد و کیفیت کشت پاییزه چغندرقند در قالب آزمایش اسپلیت پلات با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در منطقه مشهد طی دو سال زراعی 98-1397 و 99-1398 بررسی شد. عامل اصلی شامل تاریخ کاشت در سه سطح (اول، 10 و 20 مهرماه) و عامل فرعی شامل کنترل ساقه روی در چهار سطح (شاهد، پوشش پلاستیک، پاکلوبوترازول و کاربرد هم زمان پاکلوبوترازول و پوشش پلاستیک) بود. میانگین کاهش ساقه روی در تیمارهای پوشش پلاستیک، پاکلوبوترازول و کاربرد هم زمان پاکلوبوترازول و پوشش پلاستیک نسبت به شاهد به ترتیب 06/69، 98/32 و 88/91 درصد بود. میانگین عملکرد قندخالص نشان داد که تیمارهای پوشش پلاستیک، پاکلوبوترازول 11/1 تن در هکتار افزایش و به ترتیب 1/93 کاهش و کاربرد هم زمان پاکلوبوترازول و پوشش پلاستیک نسبت به شاهد 1/19 تن در هکتار کاهش داشته است. بین تاریخ های مختلف کشت از نظر عملکرد قندخالص تفاوت معنی داری وجود نداشت، علت آن بروز ساقه روی در کشت زود و در نتیجه کاهش درصد قند و همچنین کاهش عملکرد در کشت دیرهنگام می‏تواند باشد. در تیمارهای کنترل ساقه روی، پوشش پلاستیک با کاهش حدود 70 درصد ساقه روی در تاریخ دوم کاشت نسبت به تاریخ کشت اول باعث افزایش عملکرد نیز گردید. نتایج نشان داد که کاربرد پاکلوبوترازول و کاربرد هم زمان پاکلوبوترازول و پوشش پلاستیک کاهش معنی داری بر عملکرد قند خالص داشت. از طرفی به دلیل تاثیر معنی دار کاربرد هم زمان پاکلوبوترازول و پوشش پلاستیک بر کاهش ساقه روی، لازم است بررسی های بیشتری در خصوص مقدار و زمان کاربرد پاکلوبوترازول برای رفع اثرات منفی بر عملکرد انجام شود.