لذت و الم بهشت و جهنم حقیقت است یا مجاز؟ (با رویکردی به نظرات امام خمینی (ره))

یکی از گرایش های فطری انسان، گرایش به لذت و خوشی است که با گریز از الم، همراه است. معنای فطری بودن این گرایش آن است که ساختار روح انسان به گونه ای است که نمی تواند از لذت و خوشی صرف نظر کند و یا این که طالب رنج باشد. از سوی دیگر، سهم عمده ای از آیات کریمه قرآن، به بشارت و انذار تعلق دارد. شاید مهم ترین ماموریت قرآن کریم، تربیت انسان است. از همین خاستگاه آیات بشارت و آیات انذار در این کتاب آسمانی جایگاه ویژه ای دارد. قرآن کریم با آیات بشارت، مومنین و متوسطین و حتی مخالفین را با وعده های زیبای بهشتی تشویق و تشجیع می نماید و با آیات انذار از عذاب الهی و دوری از رضایت درگاهش همگان را از کسالت و تنبلی و کجروی می ترساند. از آنجا که اعتقاد به قیامت نقش بی بدیلی در ژرفا بخشیدن به ایمان دارد، قرآن کریم با استفاده از مظاهر طبیعت محسوس صحنه های مختلف قیامت را برای درک حقیقت ماورایی در قالب برخی از ویژگی های بهشت و جهنم به تصویر کشیده است، گرچه حقیقت خوشی ها و عذابهای اخروی با واقعیت خوشی ها و عذابهای دنیوی متفاوت است. ما در این پژوهش به نظرات بدیع امام خمینی (ره) در مورد حیات اخروی، حقیقت لذت و الم اخروی، بهشت و جهنم  و نیز بحث خلود پرداخته ایم.