تحلیل ساختاری روشها و رویکردهای طراحی معماری پایدار پژوهش محور

به طور کلی، بیشتر روش های حل مسایل، برای تعریف مساله قایل به طراحی هستند؛ ولی بیشتر این شیوه ها و مدلها در نهایت به نوعی دوگانگی پیچیده و مبهم، یعنی تلاش توامان شناخت مساله و حل آن می انجامد. بدون شناخت کامل یک مساله، حل کردن آن غیرممکن می نماید. پس می توان گفت هدف اصلی برنامه ریزی در معماری عبارت است از: «دستیابی به اطلاعات کافی برای ایجاد وضوح، درک و طرح مساله در معماری.» از سویی دیگر، امروزه جایگاه پژوهش در تعامل آن با آموزش معماری موضوعی موردتوجه بوده، حال انکه در فرایند طراحی معماری این مقوله مغفول مانده و مورد تساهل و تسامح واقع شده است. لذا در این مقاله، بررسی مدلها و روش های «طراحی پژوهش محور» معماری و تحلیل ساختاری آنها موردتوجه قرار گرفته است. روش تحقیق مقاله حاضر، توصیفی- تحلیلی با ابزار گردآوری داده مشتمل بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی است. یافته های تحقیق خاضر نشان می دهد که وجود رابطه بین اکتساب و کاربرد اطلاعات برای خلق یک تعامل پویا بین تیوری و عمل الزامی است. این تعامل، محوری برای درک اطلاعات تحقیقی و کاربرد صحیح آن است؛ چنانچه مدلهای ادبیات موضوعی پژوهش را دارای دو نقش کلیدی می دانند: «ایجاد ضوابط برای ارزش گذاری ایده»؛ و «ایجاد اصول کلی برای استفاده در حین طراحی». فاز ارزش یابی بعد از مرحله ساخت نیز می تواند در پژوهش به کار رود که مدلهای پیشنهادی در چهار مرحله ارایه می گردد: «شناخت مساله»، «تولید ایده»، «تحلیل ایده» و «ارایه راه حل طراحی». در پایان نیز تحلیل مقایسه ای مدلها و روش های طراحی پژوهش محور (مدل ایده آزمون، مدل تجزیه و ترکیب، مدل تجربی، مدل منطقی، مدل تداعی گرا) بیان گردیده است.