سنجش میزان تجمع فلزات سنگین در ماهیان سفید (Rutilus frisii kutum) و کپور (Cyprinus carpio) دریای خزر

امروزه در صنایع غذایی , آبزیان دریایی سهم عمده ای از تولید پروتیین را دارا می باشند. بنابراین اطمینان از سلامت و بهداشت پروتیین تولید شده از اهمیت زیادی برخوردار است. فلزات سنگین با توجه به خواص فیزیکی, شیمیایی و زیستی که می توانند منبع مهم آلودگی برای آبزیان دریایی باشند. معضل آلودگی منابع آبی به فلزات سنگین ,ضروری بودن سنجش این فلزات در آب و جانداران دریایی (به عنوان یک ماده ی غذایی) به خصوص ماهیان مورد مصرف انسان, که در چرخه ی غذایی به اکوسیستم انسانی می رسد را اثبات می کند. در این تحقیق غلظت گروهی از فلزات سنگین در گوشت دو گونه ماهی پر مصرف سفید (Rutilus frisii kutum) و کپور (Cyprinus carpio) در سفره ی غذایی مردم ایران, در حوضه سواحل جنوبی دریای خزر با روش دستگاهی طیف سنجی جذب اتمی شعله ای (A.A.S) مورد سنجش قرار گرفت. میانگین غلظت فلزات سنگین روی٬ کادمیوم٬ آهن و مس در بافت خوراکی ماهی سفید به ترتیب 015/1 400/32, 157/0 205/1, 200/0 716/90 و 215/0 455/9 میکرو گرم بر گرم µg g-1 وزن خشک نمونه و میانگین غلظت فلزات سنگین روی٬ کادمیوم٬ آهن و مس در بافت خوراکی ماهی کپور نیز به ترتیب 282/0 204/30, 179/0 353/1, 267/0 887/85 و 178/0 144/9 میکروگرم بر گرم µg g-1 وزن خشک نمونه اندازه گیری شد.