بررسی اثرات زمان کاشت و تراکم بوته بر عملکرد دانه، برخی صفات اکو- فیزیولوژیک، زراعی و ریخت شناسی دو ژنوتیپ باقلا در منطقه دزفول

مطالعه به منظور بررسی اثرات زمان کاشت و تراکم بوته بر شاخص های اکو-فیزیولوژیک، زراعی، ریخت شناسی و عملکرد دانه دو ژنوتیپ باقلا در منطقه دزفول انجام گرفت. 

آزمایش در مرکز تحقیقات صفی آباد- دزفول به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار طی دو سال زراعی 1396 و 1397 اجرا شد. در این تحقیق اثرات دو ژنوتیپ باقلا (سرازیری و لاین 62)، در سه تاریخ کاشت (20 مهر، 10 و 30 آبان) و با سه تراکم (10، 15 و 20 بوته در متر مربع) روی صفات عملکرد دانه، شاخص برداشت، قطر ساقه، ارتفاع بوته، درصد پروتیین دانه، محتوای کلروفیل برگ، سرعت فتوسنتز و هدایت روزنه ای برگ ارزیابی شدند.

نتایج نشان داد بیشترین عملکرد دانه و شاخص برداشت، مربوط به ژنوتیپ سرازیری کشت شده در تاریخ کاشت 20 مهر  با تراکم 15 بوته در متر مربع بود. حال آنکه در مورد صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک اندازه گیری شده بیشترین میزان ارتفاع بوته و محتوای کلروفیل مربوط به ژنوتیپ سرازیری کشت شده در تاریخ 10 آبان با تراکم 20 بوته در متر مربع و بیشترین میزان درصد پروتیین، سرعت فتوسنتز و هدایت روزنه ای مربوط به ژنوتیپ سرازیری کشت شده در 30 آبان با تراکم 20 بوته در متر مربع بود. بیشترین میزان قطر ساقه نیز مربوط به ژنوتیپ سرازیری کشت شده در تاریخ کاشت 20 مهر با تراکم 10 بوته به دست آمد.

نتایج این تحقیق نشان داد در حالیکه کاهش دوره رشد منجر به کاهش عملکرد همزمان با افزایش کیفیت محصول میشود برای دستیابی به خصوصیات مرفولوژیک مطلوب و کسب عملکرد دانه مناسب در گیاه باقلا در منطقه دزفول، استان خوزستان بهتر است طول دوره رشد با کشت در تاریخ 20 مهر تا حد امکان افزایش یابد و تراکم بوته مطلوب 15 بوته در متر مربع قابل توصیه است.