ارزیابی پایداری هیبریدهای گروه فائو 600 ذرت با استفاده از صفات عملکرد و اجزای عملکرد دانه

به منظور ارزیابی 38 هیبرید ذرت، آزمایشی در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو مکان مغان و کرج طی سال زراعی 1399 اجرا شد. ن هیبرید شماره نه (K74/2-2-1-4-1-1-1 × K3640/3) با بیشترین عملکرد دانه و طول بلال به عنوان برترین هیبرید شناسایی شد. همبستگی مثبت معنی دار بین عملکرد دانه با عمق دانه و وزن هزار دانه معنی دار بود. میزان وارثت پذیری برآورده شده بین 01/19 (عملکرد دانه) تا 59/87 (تعداد ردیف دانه در بلال) درصد بود. تجزیه رگرسیون چندگانه نشان داد که صفات تعداد ردیف دانه در بلال و قطر بلال ارتباط مثبت و معنی دار با عملکرد دانه داشت. تجزیه خوشه ای با صفات عملکرد دانه، تعداد دانه در ردیف بلال، تعداد ردیف دانه در بلال، طول بلال، قطر بلال، وزن هزار دانه و عمق دانه، 38 هیبرید ذرت را در چهار گروه متفاوت طبقه-بندی کرد که یکی از گروه ها با دارا بودن هیبرید شماره 26 (KLM81027 × K47/3) و 37 (TWC) به عنوان مطلوب ترین گروه بود. نتایج حاصل از تجزیه پایداری هیبریدهای ذرت در دو منطقه نشان داد که هیبریدهای شماره 4، 9، 13، 15، 19، 20، 23، 25، 32، 37 و 38 دارای بیشترین رتبه عملکرد و پایداری برای مناطق گرم و خشک بودند. براساس یافته های حاصل از این پژوهش چنین به نظر می رسد هیبریدهای گروه فایو 600 می تواند برای کاشت در مناطق گرم و خشک مناسب باشد. به طوریکه هیبرید K74/2-2-1-4-1-1-1 × K3640/3 جزء بهترین و سازگارترین هیبرید بودند.