فرسودگی تحصیلی و ارتباط آن با امید به اشتغال در دانشجویان رشته های علوم بهداشتی

بررسی فرسودگی تحصیلی و عوامل پیش بینی کننده آن به عنوان یکی از چالش های اصلی نظام آموزشی، دارای اهمیت بالایی است. این پژوهش باهدف بررسی و تبیین نقش امید به اشتغال و خرده مقیاس های آن، در پیش بینی فرسودگی تحصیلی انجام گردید.

 در این مطالعه توصیفی - همبستگی، کلیه دانشجویان بهداشت شاغل به تحصیل در دانشگاه های علوم پزشکی ایلام، اراک، بیرجند، سمنان و همدان در سال 98 موردبررسی قرار گرفتند. تعداد400 دانشجو به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها، از پرسش نامه های فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران و امید به اشتغال قریشی راد استفاده شد. در این مطالعه جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون های t مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و رگرسیون های ساده و چندگانه استفاده شد.

نتایج مطالعه نشان داد که 3/2، 3/61 و 5/36 درصد دانشجویان به ترتیب از فرسودگی تحصیلی پایین، متوسط و بالا رنج می بردند. میانگین و انحراف معیار نمره امید به اشتغال 61/14±69/55 به دست آمد که گویای امید به اشتغال در سطح متوسط در جمعیت موردمطالعه بوده است. بر اساس نتایج مطالعه، 4/8 درصد (58/37=F، 298/0=R، 086/0=R2، 084/0=R2 تعدیل شده، 001/0> p) واریانس فرسودگی تحصیلی از طریق متغیر امید به اشتغال، قابل پیش بینی است.

نتایج مطالعه گویای تاثیر مثبت امید به اشتغال بر فرسودگی تحصیلی است. با انجام مداخلات متمرکز برافزایش امید به اشتغال، می توان علاوه بر کاهش فرسودگی تحصیلی، عملکرد تحصیلی دانشجویان علوم بهداشتی را نیز بهبود داد.