حساسیت فرهنگی دانشجویان دانشکده ی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی زنجان و عوامل موثر برآن در دوران پاندمی کووید 19

مراقبت کل نگر با توانایی برقراری ارتباط موثر با بیماران از فرهنگ های مختلف میسر می گردد. حساسیت فرهنگی به برقراری این ارتباط کمک می نماید. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی حساسیت فرهنگی دانشجویان دانشکده پرستاری و عوامل موثر بر آن در دوران پاندمی کووید 19 انجام شد.

پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی بود که بر روی  245 نفر از دانشجویان دانشکده پرستاری زنجان انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل دو پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و حساسیت چند فرهنگی (Multicultural sensitivity scale) بود. نمرات پرسشنامه از یک تا 5 براساس مقیاس لیکرت امتیازدهی شد. نمرات کمتر و مساوی 3 به عنوان حساسیت فرهنگی نامطلوب و بالاتر از 3 حساسیت فرهنگی مطلوب در نظر گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 22 استفاده شد.

میانگین حساسیت فرهنگی 48/0± 64/3 و در سطح مطلوب بود. میانگین حساسیت فرهنگی بر اساس جنس، سکونت،مذهب، دو زبانه بودن، ترم تحصیلی و رشته ی تحصیلی اختلاف معنادار آماری نشان نداد (P-value<0.05). نتایج مدل رگرسیون لجستیک نشان داد جنس و رشته بین 3 تا 6 درصد تغییرات حساسیت فرهنگی را پیش بینی می نمایند.

یافته های پژوهش حاضر نشان داد که حساسیت فرهنگی دانشجویان علیرغم دوری از محیط های دانشگاهی از وضعیت مطلوب برخوردار است. با این حال توصیه می شود برای تداوم افزایش حساسیت فرهنگی در دانشجویان، آموزش هایی یرای آشنایی بیشتر با عادات فرهنگی و سلامتی اقوام ایرانی انجام گیرد.