بررسی مقادیر نرمال آنالیز McNamara در بالغین ایرانی ساکن در اهواز

 امروزه تشخیص و طرح درمان‌های ارتودنسی و جراحی بهتر است بر اساس میزان نورم استاندارد اختصاصی هرگونه نژادی باشد. هدف از این مطالعه، تعیین مقادیر نورم سفالومتریک بالغین ایرانی ساکن در شهر اهواز بر اساس شاخص‌های آنالیز McNamara و تعیین تفاوت‌های جنسیتی و مقایسه‌ی آن‌ها با مقادیر استاندارد و سایر مطالعات مشابه بود.

مواد و روش‌ها:

 در این مطالعه‌ی توصیفی- مقطعی، تعداد 79 رادیوگرافی سفالومتری (39 زن و 40 مرد با دامنه‌ی سنی 29-19 سال) از آرشیو بخش ارتودنسی دانشکده‌ی دندان‌پزشکی دانشگاه جندی شاپور اهواز و یک بخش خصوصی در شهر اهواز طی سال‌های 1398-1397 انتخاب شد. 8 پارامتر خطی و 4 پارامتر زاویه‌ای بر اساس آنالیز McNamara با روش دستی توسط خط‌کش ارتودنسی بررسی گردید. سپس داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری Mann-Whitney، Shapiro-Wilk، Independent t-test تحلیل شدند، سطح معنی‌دار، 0/05 > p value در نظر گرفته شد.

یافته‌ها:

 بر اساس نتایج این مطالعه، شاخص‌های زیر تفاوت معنی‌دار داشتند (0/05 > p value): طول موثر ماگزیلا، طول موثر مندیبل، فاصله‌ی میلی‌متری نقطه‌ی A در ماگزیلا و چانه تا خط عمود از نقطه‌ی N، اختلاف طول ماگزیلا نسبت به مندیبل، ارتفاع 1/3 تحتانی صورت در این شاخص‌ها تفاوت معنی‌دار نبود (0/05 < p value).

نتیجه‌گیری:

 با وجود تفاوت‌هایی میان تعدادی از پارامترهای سفالومتریک با مقادیر نرمال نژاد سفید اروپایی بر اساس آنالیز McNamara، از این آنالیز در جهت تشخیص و طرح درمان بیماران ارتودنسی- جراحی در جمعیت ایرانی می‌توان استفاده کرد.