مقایسه اثربخشی واقعیت درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر فرایند خانواده در زنان سرپرست خانوار

زنان سرپرست خانوار در معرض آسیب های روان شناختی و اجتماعی متعدد قرار دارند. بنابراین انجام مداخلات به منظور کاهش این آسیب ها در آنها ضروری است. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی واقعیت درمانی و درمان پذیرش و تعهد بر فرایند خانواده در زنان سرپرست خانوار انجام شد.

این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان سرپرست خانوار مراجعه کننده به کلینیک مددکاری اجتماعی باران و نوید شهرستان ساری در سال 1398 بود که از این بین، 45 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. گروه های آزمایش تحت 8 جلسه 90 دقیقه ای واقعیت درمانی یا درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند. برای گروه کنترل مداخله ای انجام نشد. ابزار مورد استفاده، پرسش نامه فرایند خانواده Samania  (1387) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با روش تحلیل واریانس آمیخته همراه با اندازه گیری مکرر انجام شد.

در هر دو گروه آزمایش، تفاوت نمرات فرایند خانواده در زنان سرپرست خانوار در پس آزمون با پیش آزمون از نظر آماری معنی دار (00/0=p) بود. تفاوت نمرات در زمان پیگیری با پس آزمون معنی دار نبود. تفاوت میانگین نمره گروه واقعیت درمانی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در فرایند خانواده معنی دار نبود.

بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، متخصصان حوزه سلامت می توانند مداخلات واقعیت درمانی و درمان پذیرش و تعهد را به منظور بهبود فرایند خانواده در زنان سرپرست خانوار مورد استفاده قرار دهند.