بررسی تغییرات ریزساختاری ظریف در ایجاد روان پریشی ناشی از سوء مصرف طولانی مدت متآمفتامین : یک مطالعه تصویربرداری دیفیوژن تنسور

متآمفتامین یک محرک روانی غیرقانونی است که به طور گسترده در جهان مورد سوء مصرف قرار می گیرد. سوء مصرف  متآمفتامین ممکن است منجر به آسیب ماده سفید مغز و طیفی از اختلالات رفتاری و روان پریشی شود. مطالعه حاضر به دنبال ارزیابی تغییرات ریز ساختاری  ظریف ماده سفید و همچنین روان پریشی ناشی از آن در وابستگی طولانی مدت به متآمفتامین است.

42 مصرف کننده متآمفتامین  و 21 فرد سالم با معیارهای DSM-5  با کمک مراکز MMT سطح شهرستان شاهرود و   به وسیله آگهی انتخاب گردیده و  از تمامی آنها فرم رضایت نامه مشارکت داوطلبانه در این طرح اخذ گردید. سپس علایم روان پریشی با استفاده از مقیاس سندرم مثبت و منفی (Positive and Negative Syndrome Scale) اندازه گیری شد. همچنین از  روش آنالیز آماری بر پایه مسیر های عصبی  (TBSS) برای بررسی تفاوت‌های گروهی در میانگین انتشار(mean diffusivity)، ناهمسانگردی کسری(fractional anisotropy)، انتشار محوری(Axial diffusivity) و شعاعی(radial diffusivity) و ارتباط آن‌ها با علایم روان‌پریشی استفاده گردید.

  در این مطالعه  تصویربرداری دیفیوژن تنسور ، یکپارچگی ماده سفید مغز بر اساس TBSS و ارتباط آن با علایم روان‌پریشی،  دو یافته اصلی  را در گروه متآمفتامین نشان داد. (الف) معتادان به متآمفتامین به طور قابل توجهی FA کمتر و AD، RD، و MD بالاتر در طیف وسیعی از ماده سفید داشتند. (ب) همچنین  درگروه متآمفتامین نمره کل PANSS به طور قابل توجهی بالاتر از گروه کنترل مشاهده گردید.

اختلال در یکپارچگی ماده سفید مسیرهای عصبی مغزی  نسبت به گروه کنترل  در معتادان به متآمفتامین مشاهده گردید. همچنین نتایج حاکی از آن است که آسیب شناسی مبتنی برسیستم عصبی، نقش کلیدی در بررسی علایم روان پریشی در وابستگی به متآمفتامین دارد.