تقویت حس همدلی از راه اشیای موزه ای مطالعه موردی : شبیه سازی با دیگری در نمایش یک مایل در کفش من (موزه همدلی)

درحال حاضردرموزه ها هرگونه تاثیرگذاری با تعامل اشیا صورت میگیرد و یکی از راه های اینگونه تاثیرگذاری ها انتخاب موضوعات متنوع و شکلهای جدید نمایشی است که باعث تقویت احساسات میشود و هدف اینگونه نمایش ها , در اصل تغییر رفتارهای اجتماعی میباشدکه به آن همدلی کردن میگویند. همدلی ؛ از مهمترین مهارتهایی است که میتواند در محیط انسانی و با ابزار روایتگری و در یک فرآیند فیزیولوژیکی ذهنی تقویت شود. یکی از این محیطهای پرورش همدلی ؛ موزه همدلی است که ازراه نمایشهای مفهومی خود , تجربه ایی فراهم میکند تا افراد بتوانند در سطوح عاطفی و احساسی با مشکلات جامعه درگیر شوند. هدف ازنوشتن این مقاله , در ابتدا آشنایی با حس همدلی به منزله نوعی توانایی انسانی برای رسیدن به اهداف اجتماعی موزه است و همچنین شناخت عناصری است که در مسیر تجربه گرایی با شی نقش موثری در تغییرات رفتاری اشخاص به عهده دارد .رویکرد نظری مقاله , شبیه سازی با دیگری است و روش پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی و بر پایه مطالعه موردی و گردآوری داده ها از راه کتابخانه و سایت موزه همدلی و ابزار اندازه گیری و سنجش به روش وایلروهام میباشد.پرسشهای این مقاله شامل :اشیای موزه چگونه همدلی را تقویت میکنند؟ همدلی در موزه چگونه باعث تغییررفتارهای اجتماعی میشود؟ نتایج پژوهش دراین مقاله نشان میدهد اشکال فیزیکی و نمایشی اشیا به تنهایی نمیتوانند واکنشی ایجاد کنند بلکه رابطه های عاطفی وشناختی که بین بین فرد و شی ایجاد میشود می تواند نقش موثری در تغییررفتارهای اجتماعی ناشی از همدلی ایفا میکند...