نقصان همدلی در تعاملات بین بیمار، خانواده و کادر درمان در بخش اورژانس: یک مطالعه مردم نگاری متمرکز

رویکرد دوجانبه و همدلی در ارتباطات بین بیمار، خانواده و کادر درمان در نیل به”مراقبت بیمار و خانواده محور“از اهمیت زیادی برخوردار است. مطالعه حاضر باهدف تبیین وضعیت موجود همدلی در تعاملات بین بیمار، خانواده و کادر درمان در بخش اورژانس با تمرکز ویژه بر ویژگی های فرهنگی انجام گردید.

 مطالعه مردم نگاری متمرکز حاضر بر اساس روش اسپردلی در بخش اورژانس مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) تبریز انجام گردید. در کل 54 نفر شامل بیماران، همراهان آن ها، اعضای تیم درمان و سایر افراد دخیل در ارایه خدمات مراقبت سلامت در مطالعه مشارکت داشتند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند تا نیل به اشباع داده ها انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها نیز تلفیقی از سه روش مشاهده مشارکتی، مصاحبه مردم نگارانه و بررسی اسناد موجود استفاده گردید.

الگوی فرهنگی حاصل از تحلیل داده ها «نقصان همدلی در دریافت و ارایه خدمات اورژانس» بود که برگرفته از دو درون مایه اصلی 1. مسیولیت گریزی (شامل اهمال در رفت از مسیولیت، خودبرتربینی و کم کاری) و 2. خودمحوری (شامل اول من، بعدا دیگران، ابرازگری هیجانی و همگرایی تخریبی) بود.

ازآنجایی که نقصان همدلی در تعاملات بین بیمار، خانواده و کادر درمان یکی از موانع فرهنگی عمده در ارایه و دریافت خدمات مراقبت سلامت در بخش اورژانس هست، ضروری است که مسیولین نظام سلامت، تمهیداتی جهت تغییر رویکرد تعاملات بیماران، همراهان، و کادر درمان با تمرکز بر تعدیل رفتارهای واگرا و حربه های دررفت مسیولیت در راستای ایجاد اعتماد در مردم اتخاذ نمایند.