اثربخشی روان درمانی مثبت گرا بر کیفیت زندگی، شادکامی و سطح معنایی آتش نشانان

آتش نشانان ازجمله افرادی می باشند که با انواع موقعیت های زجرآور و استرس زا  در کار مواجه اند. ازاین رو با توجه به شرایط استرس زا سلامت روان آتش نشانان همواره باید موردتوجه قرار گیرد.در نهایت پژوهش حاضر باهدف اثربخشی روان درمانی مثبت گرا بر کیفیت زندگی، شادکامی، سطح معنایی آتش نشانان شهر اصفهان در بهار سال 1399 انجام شد.

روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه- کنترل و  دوره پیگیری یک ماهه است  و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه آتش نشانان شهر اصفهان  بود از میان آن ها 30 نفر دو گروه 15 نفر (آزمایش و کنترل) به روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی-فرم کوتاه (QlWHO) شادکامی آکسفورد (OxH) تعیین سطح معنایی(Dsl) استفاده شد. جلسات درمان مثبت گرا طی 8 جلسه 90 دقیقه ای در مورد گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده های حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر مورد تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها نشان داد که بین میانگین نمرات مرحله پیش آزمون با پس آزمون و پیگیری در متغیر سطح معنایی و کیفیت زندگی شادکامی تفاوت معنادار وجود دارد. این بدان معناست که روان درمانی مثبت نگر توانسته به شکل معناداری نمرات پس آزمون و پیگیری سطح معنایی و کیفیت زندگی شادکامی را نسبت به مرحله پیش آزمون دچار تغییر نماید(01/0<p).

اگرچه روان درمانی مثبت گرا بر کیفیت زندگی شادکامی و سطح معنایی آتش نشانان موثر بوده است لذا پیشنهاد می گردد. مشاوران ازاین رو مداخله ای برای بهبود سلامت روانی آتش نشانان استفاده نمایند.