تحول تاریخی مضمون روایی «ترک کردن آریادنه» در نقاشی اروپایی

حکایت بر جای ماندن آریادنه، شاهدخت کرت، که به ویژه با دو شخصیت اساطیری دیگر، تسیوس و دیونوسوس، در پیوند است در سیر ادوار تاریخی مورد توجه هنرمندان بوده است. سه صحنه مشهور و پرتکرار از این روایت، اول صحنه ای که آریادنه به خواب رفته و تسیوس او را با راهنمایی و حکم آتنا ترک می کند. دوم صحنه ای که دیونوسوس، آریادنه محزون را در جزیره ناکسوس پیدا کرده و از او دلجویی می کند. سوم آریادنه تنها بر جا مانده پس از بیدار شدن در حالی که دورنمایی از کشتی تسیوس را در دریا نظاره گر است. فراوانی و تکرار و توجه به هرکدام از این صحنه ها در دوران های متفاوت، تغییر می کند. نقاشی های یونان باستان اغلب به صحنه اول ارجاع دارد. در دوران رنسانس و باروک اغلب صحنه دوم تصویر می شود و از اواخر قرن هجدهم و خصوصا قرن نوزدهم صحنه سوم مورد توجه قرار می گیرد. اینکه هنرمند در چه زمانه و زمینه ای، کدام روایت را انتخاب کند یا بر چه وجهی از این مضمون متمرکز گردد، سرنوشت اثر را در تاریخ ویژه خود رقم می زند. هدف پژوهش حاضر که از منابع کتابخانه ای بهره برده و به روش کیفی و توصیفی-تحلیلی انجام شده، تحلیل نقاشی های این مضمون در سیر تاریخی و ارایه خوانشی از آن ها است.