هند و حکمرانی هسته ای جهانی

ایمنی و امنیت هسته‌ای در دنیای پرتلاطم امروز از اهمیت بالایی برخوردار است؛ این مسیله در قبال کشورهای هسته‌ای همسایه یا میزبان بحران و تروریسم اهمیت بیشتری می‌یابد. ظهور گروه‌های جدیدی مانند داعش و حضور بازیگران غیردولتی قدیمی مانند القاعده و طالبان، دایما امنیت و محیط امنیتی جهانی را به چالش می‌کشند. هند تلاش کرده است تا نیاز به اقدام را ازطریق مشارکت فعال خود در تدابیر امنیتی جهانی و با تبعیت از اخطارهای معاهدات اصلی نشان دهد. هند همچنین یک بازیگر جدی در زمینه عدم اشاعه و خلع سلاح هسته‌ای بوده است. ازطریق برنامه اقدام راجیو گاندی خود، تلاش کرده بود مسیری را برای «جهانی عاری از سلاح‌های هسته‌ای» پیش براند. تا آنجا که به ایمنی و امنیت مربوط می شود، هند به‌طور فعال در حکومت هسته‌ای شرکت می‌کند و به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی کمک می کند. همچنین ازطریق برنامه GCNEP، هند در تلاش است تا برنامه‌ها و کارگاه‌های آموزشی بین‌المللی را برای رسیدگی به جنبه های مختلف ایمنی و امنیت سازماندهی کند. هند بدون عضویت در ان‌پی‌تی و برخی دیگر از رژیم های کنترل صادرات، با اصلاح قوانین داخلی خود، اصلاح سیستم کنترل صادرات خود و بررسی نیروگاه‌های هسته‌ای غیرنظامی خود توسط تیم بررسی ایمنی عملیاتی، نشان داده است. زمانی‌که پای ایمنی هسته‌ای و امنیت نیروگاه‌های هسته‌ای‌اش به‌میان می‌آید، آماده است تا این مایل بیشتر را طی کند. بااین‌حال، اگر قرار است حکمرانی هسته‌ای جهانی موفق باشد، باید خود را مجددا سامان دهد و این امر بدون تبعیض باشد تا کشورهای بیشتری به قلمرو آن بپیوندند که تضمین می‌کند که تهدیدات هسته‌ای به شیوه‌ای جامع‌تر مورد توجه قرار می‌گیرد. بنابراین، دلیل منطقی نوآوری و تطبیق اقدامات از قبل موجود است.