امکان سنجی استفاده از سیستم های فتوولتائیک در صنعت آب و فاضلاب (مطالعه موردی: شرکت آب و فاضلاب تهران)

از آنجاکه شرکت های آب و فاضلاب به عنوان یکی از مصرف کنندگان بارز انرژی در حوزه صنایع شهری مطرح می باشند، سهم قابل توجهی در افزایش تقاضای انرژی الکتریکی و به تبع آن افزایش بار نیروگاه های تامین کننده برق شهرها دارند. هدف این مطالعه، ارایه یک رویکرد نوین ارزیابی در به کارگیری انرژی خورشیدی در صنعت آب و فاضلاب می باشد. از اینرو، ضمن ارزیابی میزان برق مصرفی مناطق شش گانه شرکت آب و فاضلاب تهران به عنوان مورد مطالعاتی، ظرفیت های نصب و بهره گیری از سیستم های فوتوولتاییک در این شرکت مورد بررسی قرار گرفته است. در پژوهش حاضر، توابع هدف عبارتند از هزینه-های مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای؛ همچنین پتانسیل انرژی خورشیدی، نرخ رشد جمعیت و میزان مصرف آب به عنوان مهمترین متغیرهای مستقل و مصرف پیش بینی شده برق، مالیات کربن و قیمت فروش برق نیز متغیرهای وابسته درنظر گرفته شده اند. نتایج این تحقیق که برمبنای استفاده از توسعه مدل رگرسیون می باشد، نشان از افزایش میزان مصرف و هزینه های برق به ترتیب 5/1 و 3 برابر، در این بازه زمانی دارد. به منظور محاسبه میزان انتشار گازهای گلخانه ای، سه سناریو با جایگزینی 5، 20 و 30 درصد از برق مورد نیاز شرکت بوسیله سیستم های فتوولتاییک، پیاده سازی و نتایج آن ها مقایسه شد. کاهش انتشار CO2 ناشی از تولید 30% از برق مصرفی با انرژی خورشیدی، به میزان 26,712 هزار تن، برآورد شده است. از سوی دیگر، وضع مالیات به میزان بیش از 10 دلار به ازای انتشار هر تن CO2، منجر به تغییر الگوی مصرف و کاهش 5,987,086 دلار هزینه های مصرف برق در این صنعت خواهد شد.