سرمایه اجتماعی، چسبندگی سود سهام و کارایی سرمایه گذاری

سرمایه اجتماعی به منزله یک عامل اجتماعی-رفتاری می تواند مشکل هزینه های بیش از حد شرکت را در سطح مطلوبی نگه دارد. بنابراین، زمانی که سرمایه اجتماعی یک شرکت در سطح بالایی قرار داشته باشد، مدیران رفتارهای فرصت طلبانه کمتری از خود نشان می دهند و برای همکاری و تعامل بیشتر در شرکت می کوشند. ازاین رو، کاهش رفتارهای فرصت طلبانه مدیران از طریق سرمایه اجتماعی می تواند بر چسبندگی سود سهام و افزایش کارایی سرمایه گذاری شرکت تاثیرگذار باشد. لذا بر پایه این استدلال، پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی، چسبندگی سود سهام و کارایی سرمایه گذاری می پردازد. بدین منظور، برای اندازه گیری سرمایه اجتماعی از پرسشنامه لوی و لی (2015) استفاده گردید. آزمون فرضیه ها با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری بر اساس اطلاعات 83 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال 1398 انجام شده است. یافته های فرضیه اول پژوهش حاکی از آن است که سرمایه اجتماعی باعث افزایش کارایی سرمایه گذاری شرکت می گردد. همچنین سطح بالای سرمایه اجتماعی در شرکت ها باعث چسبندگی سود سهام می شود.