واکنش عملکرد و اجزاء عملکرد توده های بالنگوی شهری (Lallemantia iberica L.) به سیستم های مختلف خاک ورزی در شرایط دیم

این آزمایش به منظور بررسی واکنش توده‌های بالنگوی شهری به سیستم‌های مختلف خاکورزی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی به‌صورت اسپیلیت پلات با سه تکرار در سال زراعی 7-1396 در دو منطقه معتدل خرم‌آباد و معتدل سرد کمالوند اجرا شد. سه روش خاک‌ورزی (خاک‌ورزی مرسوم، حداقل و بدون خاکورزی) در کرت‌های اصلی و پنج توده بالنگوی شهری (تکاب، کلیبر، کردستان، نظرکهریزی و جلفا) در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در هر دو منطقه روش کم‌خاکورزی باعث افزایش تعداد دانه در فندقه شد. در خرم‌آباد بیشترین وزن هزار دانه در توده تکاب در روش کم خاکورزی (19/3 گرم) مشاهده شد که با ارقام کردستان و جلفا تفاوت معنی‌داری نداشت. بیشترین عملکرد دانه از توده کردستان در روش کم خاکورزی (477 کیلوگرم در هکتار) و کمترین آن از توده کلیبر در روش بی‌خاکورزی (181 کیلوگرم در هکتار) بدست آمد. در کمالوند بیشترین وزن هزار دانه از توده نظرکهریزی در روش کم خاکورزی (17/2 گرم) بدون تفاوت معنی‌دار با توده‌های تکاب و کردستان و کمترین آن از توده کلیبر در روش بی‌خاکورزی (26/1 گرم) بدست آمد. بیشترین عملکرد دانه از توده کلیبر در روش کم خاکورزی (330 کیلوگرم در هکتار) و کمترین آن از ارقام تکاب و کلیبر بدون تفاوت معنی‌دار در روش بی‌خاکورزی (3/213 کیلوگرم در هکتار) بدست آمد. کلیه صفات مورد بررسی به جز ارتفاع بوته در منطقه معتدل خرم‌آباد برتری معنی‌داری نسبت به منطقه سرد کمالوند داشتند. شرایط دمایی مناسب‌تر و منطبق با مراحل نمویی در خرم‌آباد موجب بهبود رشد و مراحل نموی گیاه بالنگو شهری گردید.