اثرات گیاه سوزی باقی مانده علفکش تریاسولفورون+دایکمبا (لینتور WG70%) بر چند گیاه زراعی در تناوب با گندم

یکی از اثرات منفی علف‏کش های دارای پسماند، گیاه سوزی آن‌ها بر گیاهان حساس در تناوب است. این پژوهش در مزارع پژوهشی مراکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، خوزستان ، فارس و گلستان طی سال های 1395-1397 به اجرا در آمد. گیاهان تناوب، بلافاصله پس از برداشت گندم یا در پاییز کشت شدند. تناوب ها از میان گیاهان زراعی تابستانه ذرت، پنبه، ماش، کنجد و سویا و پاییزه چغندرقند پاییزه، کلزا، شبدر، گندم، جو، باقلا و نخودفرنگی انتخاب شدند. نتایج آزمون تی-استیودنت حاکی از اثر بازدارندگی معنی‏دار بقایای تریاسولوفورون+دایکمبا (لینتور WG70%) بر وزن خشک ریشه و ساقه و عملکرد (6/14 تا 63 درصد کاهش) ذرت در مشهد، اهواز و داراب بود و خسارت به عملکرد ماش در اهواز و گنبد (6/5 تا 29درصد کاهش) معنی‏دار شد. عملکرد کنجد در اهواز 46 درصد و عملکرد سویا و نخودفرنگی در گنبد به‌ترتیب 12 و 16 درصد کاهش معنی‏دار داشتند. عملکرد کلزا فقط در اهواز (31 درصد) آسیب دید، ولی در مشهد، داراب و گنبد خسارت علف‏کش معنی‏دار نبود. کاهش عملکرد چغندرقند پاییزه در اهواز،46 درصد و در گنبد، پنج درصد بود. فاصله‏ کاربرد علف‏کش تا سبز شدن گیاهان تابستانه، 146-90 روز و برای گیاهان پاییزه 311-222 روز بسته به منطقه و گیاه تناوبی بود. پنبه، شبدر، گندم، جو و باقلا، خسارت معنی‏داری از بقایای علف‏کش تریاسولوفورون+دایکمبا ندیدند.