سنجش شاخص های موثر بر میزان رضایتمندی ساکنین از مجتمع های مسکن مهر (مطالعه موردی: مسکن مهر شهر دوگنبدان)

طرح مسکن مهر، بیش از هر چیز، در جهت تامین مسکن ارزان قیمت برای گروه های کم درآمد، بویژه شهری که قادر به تهیه مسکن در شهرها نبوده اند، موجودیت یافته است. سیاست مسکن مهر از جمله مهم ترین سیاست های مسکن در دولت نهم و دهم بوده است. چنین به نظر می رسد که سیاست نامبرده تاکید ویژه ای بر جنبه کمی مسکن داشته و بیش از توجه به جنبه های اجتماعی، بعد اقتصادی و آماری مسکن را نشانه گرفته و به جنبه های کیفی و عوامل تاثیر گذار در ایجاد حس رضایت ساکنین کم توجه بوده است. ارزیابی رضایتمندی ساکنین می تواند در جهت سنجش میزان دست یابی به اهداف و پروژه های شهری موثر واقع شده و همینطور نتایج حاصل از این گونه پژوهش ها را می توان در ارتقاء کیفیت محیط زندگی بویژه در مجتمع های مسکن مهر به کار بست. در این پژوهش سعی برآن بوده که با استفاده از مطالعه اسنادی و کتابخانه ای، معیارها و متغییرهای وابسته به رضایتمندی سکونتی جمع آوری گردیده، سپس با استفاده از توزیع پرسشنامه بین ساکنین مجتمع مسکن مهر شهر دوگنبدان و همچنین تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارspss22  و Expert Choice میزان رضایت ساکنین مجتمع مسکن مهر شهر دوگنبدان مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از بررسی های بعمل آمده این نتیجه حاصل شد که بی توجهی به مقوله کیفیت مسکن و مجتمع مسکن مهر (معیارهای نظیر مدیریت و نگهداری، تسهیلات مجتمع، دسترسی و حمل و نقل، عوامل اقتصادی، روشنایی و تهویه، دید و منظر و حریم و عوامل کالبدی و محیطی) و نیاز ساکنین، از مقبولیت مسکن مهر شهر دوگنبدان کاسته و نتایج نامطلوبی در برداشته و موجب نارضایتی ساکنین آن شده است.