رابطه اعتماد به دولت و پیروی مردم از توصیه های بهداشتی مقابله با کرونا (مورد مطالعه ساکنان شهر تهران)

شیوع کرونا اعتماد مردم به نهادهای حاکمیتی به‌ویژه دولت را تحت‌تاثیر قرار داده و متقابلا اعتماد به این نهاد، رفتار مردم در مواجهه با این بیماری را تغییر داده است. افراد مختلف برای مقابله با بیماری کرونا به اشکال و میزان مختلفی سعی در رعایت پروتکلهای بهداشتی و محدودسازی رفتارهای روزمره خود دارند. دراین‌بین اعتماد به‌عنوان عنصر تسهیلگر همکاری اجتماعی و ایجادکننده مسیولیت‌پذیری در بین مردم اهمیت به‌سزایی دارد. تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه بین اعتماد به دولت و پیروی مردم از توصیه‌های بهداشتی مقابله با کرونا انجام شده است.

در این تحقیق از روش پیمایش استفاده شده و برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق‌ساخته کمک گرفته شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه افراد ساکن در شهر تهران در موج سوم شیوع پاندمی کووید -19 (پاییز 1399) بود که از این میان تعداد 300 نفر به‌عنوان نمونه به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای متناسب با حجم انتخاب شد. یافته‌ها با روش تحلیل کمی و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تکنیک رگرسیون چندگانه به دست آمده است.

رابطه معناداری بین «پیروی از توصیه‌های بهداشتی» و «اعتماد به دولت» در بعد دگرخواهی، صداقت و کارایی مشاهده شده است. مدل رگرسیونی نیز حاکی از آن است که بین مجموعه متغیرهای مستقل با متغیر وابسته، همبستگی نسبتا قوی وجود دارد. همچنین حدود 29 درصد از عوامل موثر بر میزان رعایت توصیه‌های بهداشتی در دوران شیوع بیماری کرونا، تحت‌تاثیر متغیر مستقل (اعتماد به دولت) است.

 در ایران همچنان نهاد سیاسی و به‌طور مشخص دولت، بر رفتار اجتماعی افراد تاثیرگذار است. به‌طوری‌که افزایش اعتماد به دولت تاثیر مثبتی بر کاهش شیوع بیماری به‌واسطه رعایت بیشتر پروتکلهای بهداشتی از سوی مردم دارد. ازاین‌رو نهادهای حاکمیتی به‌ویژه دولت باید روش هایی برای جلب اعتماد عمومی نسبت به عملکرد خود در دوران شیوع کرونا داشته باشند تا تلاشهایشان در راستای کنترل و مهار این بیماری همه‌گیر بی‌نتیجه نماند.