افزایش توانمندسازی روانشناختی و دلبستگی شغلی در طول همه گیری کووید 19: مداخلات روانشناسی مثبت نگر در معلمان

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر توانمندسازی روانشناختی و دلبستگی شغلی معلمان در تدریس آنلاین بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. در این پژوهش از روش نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند استفاده شد. داده ها از طریق پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر (1995) و دلبستگی شغلی ادواردز و کلیپاتریک (1984) جمع آوری گردید. آزمودنی های گروه های آزمایشی به مدت 8 جلسه و هفته ای دو بار و هر جلسه به مدت 90 دقیقه تحت درمان روان درمانی مثبت نگر قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام گرفت.در تحلیل توصیفی از میانگین، انحراف معیار، جداول و در آمار استنباطی با رعایت پیش فرض ها از تحلیل کوواریانس استفاده گردید. نتایج نشان داد روان درمانی مثبت نگر بر توانمندسازی روانشناختی و مولفه های آن (احساس معنی داری، احساس شایستگی، احساس داشتن حق انتخاب، احساس موثر بودن و احساس مشارکت با دیگران) و دلبستگی شغلی معلمان در تدریس آنلاین تاثیر دارد.