بررسی ارتباط بین بار کارفکری و خستگی در کارمندان بانک شهرستان شاهرود

بارکار فکری به عنوان یکی از مهم ترین موضوعات حوزه سیستم های کاری مطرح شده است. در مشاغلی که بارکاری زیادی وجود دارد، به علت وجود خستگی و برنامه زمان بندی نامناسب، کارایی کم شده و باعث کاهش حافظه، آسیب به فرآیند تفکر و کاهش یادگیری فرد می شود همچنین افراد خسته، احتمال بیشتری برای انتخاب رفتارهای مخاطره آمیز از قبیل انجام کارهای میانبر برای انجام وظایفشان دارند. هدف از انجام این مطالعه تعیین رابطه بین بار کارفکری و خستگی در کارمندان بانک طرح شد.

روش اجرا:

 این مطالعه توصیفی تحلیلی به صورت مقطعی در سال 98 بر روی 190 کارمند بانک شهرستان شاهرود انجام گردید که برای جمع آوری اطلاعات از روش پرسشگری با استفاده از شاخص استاندارد NASA- TLX برای سنجش بار کارفکری و از پرسشنامه استاندارد سنجش خستگی (MFI) استفاده گردید. تجزیه وتحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS 22 در سطح معناداری 05/0 انجام همچنین آزمون آماری اسپیرمن مورد استفاده قرار گرفت.

یافته ها: 

کارمندان بانک دارای درجه بار کارفکری با میانگین 06/75 می باشند که دو بعد فشار ذهنی و کارایی به طور نسبی دارای اهمیت بیشتری نسبت به زیر مقیاس های دیگر می باشند. از نظر خستگی، کارمندان بانک دارای درجه خستگی کلی با میانگین 52/46 می باشند و دو بعد خستگی عمومی و خستگی ذهنی اهمیت بیشتری در شغل کارمندان بانک دارند.

نتیجه گیری: 

نتایج این مطالعه نشانگر آن است که بار کارفکری کلی مستقیما با مولفه کاهش فعالیت دارای ارتباط می باشد که کاهش فعالیت نیز بیشترین همبستگی را با زیر مقیاس های کارایی، ذهنی و زمانی دارد که این موضوع باعث کاهش فعالیت و بهره وری کارمندان بانک می شود.