مبانی اخلاقی سیاست جنایی پیشگیرانه در قبال خشونت علیه کودکان

سیاست جنایی پیشگیرانه به عنوان یکی از ابعاد سیاست جنایی بر جنبه‌های کیفری و غیر کیفری در خصوص پیشگیری از اعمال بزه‌کارانه و مجرمانه تاکید می‌کند. این سیاست هنگامی که در قبال خشونت علیه کودکان به کار گرفته می‌شود، می‌تواند صبغه اخلاقی نیز داشته باشد. پژوهش حاضر به دنبال بررسی مبانی اخلاقی سیاست جنایی پیشگیرانه در قبال خشونت علیه کودکان است.

 در پژوهش حاضر، از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده است. گردآوری مطالب نیز از طریق فیش‌برداری ضمن مراجعه به متون حقوقی و سایر اسناد و مقالات مرتبط انجام شده است.

در نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.

 سیاست جنایی پیشگیرانه با تمرکز بر اصول اخلاقی از جمله کرامت ذاتی انسان به طور عام و کودکان به طور خاص، کمک به آنان در شرایط خاص سنی و بیولوژیکی برای جلوگیری از ورود به محیط‌های بزه‌کاری و بزه‌دیدگی، جلوگیری از آسیب کودکان در زمان ارتکاب اعمال بزه‌کارانه و مجرمانه و پس از آن و توجه به مقلدبودن و الگوبرداری کودکان از رفتارهای بزه‌کارانه و مجرمانه، اقدامات جنایی پیشگیرانه را مد نظر قرار می‌دهد.

 راهکارهای اخلاقی برای کاربست سیاست جنایی پیشگیرانه جهت مقابله با خشونت علیه کودکان در حیطه غیر کیفری، شامل نفی اعمال بزه‌کارانه و خشونت‌آمیز در محیط خانواده، اصلاح رفتارهای اعضای خانواده، از جمله والدین، اصلاح محیط و مکان‌های آموزشی نظیر مدرسه و نهادهای آموزشی اثرگذار بر کودکان، تولید محتوای رسانه‌ای و فرهنگی برای کمک به کودکان جهت گزارش موارد بزه‌دیدگی و بزه‌کاری، ایجاد محیط صمیمانه و دوستانه برای وابستگی کودکان به اعضای خانواده می‌شود. در حیطه کیفری نیز به کارگیری سیاست جنایی افتراقی، جداساختن کودکان و بزرگسالان مجرم و بزه‌کار در محیط‌هایی نظیر دادگاه و دادسرا، تقویت رویکردهای جامعه‌گرایانه و تساهل در قبال اعمال مجرمانه کودکان با هدف اصلاح رفتارهای آنان از جمله رویکردهایی است که می‌تواند باعث پیشگیری از خشونت در قبال کودکان گردد.