اثر احساس تبعیض سیاسی و اجتماعی بر رفتار سیاسی ملی گرایانه و قوم گرایانه (مورد مطالعه: قومیت های ساکن اهواز)

چگونگی سیاست ورزی و سرنوشت هر اجتماعی برآیندی از تعامل مردم و حاکمان است. فهم چگونگی و چرایی کنشگری و مشارکت سیاسی شهروندان برای بهبود سامان سیاسی و اجتماعی و رفع نابسامانی ها ضروری است. احساس تبعیض بر اساس قومیت از مسایلی است که کنشگری و مشارکت شهروندان را به اشکال متفاوت متاثر می سازد و می تواند اقوام را به همگرایی یا واگرایی ملی سوق دهد. با نظر به تنوع اقوام در ایران، فهم لایه های مختلف مسیله تبعیض و اثر آن بر اشکال مشارکت سیاسی ضرورت دارد. در این راستا مسیله اصلی ما بررسی اثر احساس دوگونه تبعیض سیاسی و اجتماعی بر دو سطح رفتار سیاسی ملی گرایانه و قوم گرایانه بوده و سوال اصلی این است که احساس تبعیض سیاسی و اجتماعی، چه اثری بر رفتار سیاسی ملی گرایانه و قوم گرایانه دارد؟ برای بررسی موضوع، از روش کمی پیمایش و ابزار پرسشنامه در شهر اهواز استفاده شد. یافته ها نشان می دهد احساس تبعیض سیاسی از سوی گروه های قومی مختلف، احتمال مشارکت سیاسی ملی گرایانه و مشارکت سیاسی قوم گرایانه آنها را تقویت می کند. در مورد احساس تبعیض سیاسی، به ترتیب عرب ها، بختیاری ها و بهبهانی ها بیشتر احساس تبعیض سیاسی می کنند. هرچه میزان احساس تبعیض اجتماعی افزایش می یابد، مشارکت سیاسی ملی گرایانه کاهش می یابد اما فعالیت سیاسی قوم محور بیشتر می شود. گروه های قومی مختلف در روابط روزمره اجتماعی با هم نیز احساس تبعیض دارند.