تبیین تجلی اسطوره مکان مقدس در نهاد موزه با تکیه بر آرای میرچا الیاده

مکان در اساطیر دارای جنبه های مقدس بوده و از ابعاد معمولی و رایج جداست، پس فهم رمزپردازی یک مکان بیش از هرچیز منوط به فهم ارزش گذاری دینی آن و شناخت ساختار و کنش مکان مقدس است. در این بین موزه در نگاه عمومی، مکانی عرفی و در ارتباط با جامعه مدرن به نظر می رسد، اما جنبه های قدسی نیز به خود می پذیرد و می توان انعکاس برخی از مضامین تقدس گونه مکان در موزه را با شواهدی در رابطه با تجلی مفهوم «مقدس» از مکان همراه دید که در میان تاملات میرچا الیاده مشاهده می شود؛ ازاین رو پژوهش حاضر با هدف واکاوی الگوی اسطوره شناسانه تقدس مکان در نهاد موزه با توجه به آرای الیاده صورت گرفته است. روش پژوهش توصیفی تحلیلی و گردآوری مطالب به شیوه کتابخانه ای است. همچنین سوال این است که ویژگی های قدسی موزه وابسته به الگوی تقدس محور مکان در اسطوره شناسی الیاده، کدام اند. نتایج نشان می دهد همان گونه که الیاده بر تقدس مکان وابسته به ویژگی های تجلی امر قدسی، مرکز اتصال دهنده، تکرار کهن الگوی کیهان زایی، تجربه زمان آغازین و دارای مرز و گذرگاه تاکید دارد، الگوهای کلی موزه نیز آبستن این ارزش ها و خصوصیات بوده و می تواند تجربه «مکان مقدس» را حتی برای انسان غیرمذهبی احیا کند.