مقایسه تاثیر زمانی رایحه نعناع و اسطوخودوس برتهوع و استفراغ بارداری بر اساس شاخص رودز

تهوع و استفراغ بارداری، شکایت شایعی است که سلامت زن باردار و جنینش را تحت تاثیر قرار می دهد و بر کیفیت زندگی زنان باردار به طور قابل توجهی موثر است، لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر زمانی رایحه نعناع و اسطوخودوس بر تهوع و استفراغ بارداری بر اساس شاخص رودز طراحی شد.

 این مطالعه نیمه تجربی در سال 95-1394 بر روی 107 زن باردار با سن بارداری 16-6 هفته مراجعه کننده به درمانگاه مراقبت های دوران بارداری شهر تهران انجام شد. افراد در سه گروه نعناع، اسطوخودوس و دارونما (روغن کنجد) قرار گرفتند. شرکت کنندگان به مدت یک هفته به ترتیب رایحه نعناع، رایحه اسطوخودوس و روغن کنجد را 2 بار در روز (قبل از استراحت بعد از ظهر و خواب شب) به مدت 20 دقیقه استنشاق نمودند. میانگین نمره کل شاخص رودز قبل و طی روزهای مداخله و متغیرهای این شاخص قبل و روز هفتم بعد از مداخله در سه گروه مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های آنالیز واریانس، تی زوجی، تی مستقل، کروسکال والیس، کای اسکویر، فیشر و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

 قبل از مداخله میانگین نمره کل و متغیرهای شاخص رودز بین سه گروه تفاوت آماری معناداری نداشت. از روز پنجم پس از مداخله، میانگین نمره کل شاخص رودز بین سه گروه تفاوت آماری معنادار داشت (روز پنجم 047/0=p، روز ششم 009/0=p و روز هفتم 001/0=p). میانگین نمره کل شاخص رودز در روز پنجم و ششم بعد از مداخله در گروه نعناع کم تر از گروه دارونما بود (به ترتیب 020/0=p، 002/0=p). در روز هفتم، میانگین نمره کل این شاخص در گروه نعناع و اسطوخودوس کم تر از گروه دارونما بود (به ترتیب 0001/0>p و 008/0=p). مقایسه متغیرهای شاخص رودز در روز هفتم پس از مداخله نشان داد، در گروه نعناع شدت تهوع (001/0=p)، دفعات تهوع (001/0=p) و دفعات اق زدن (002/0=p) و در گروه اسطوخودوس شدت تهوع (011/0=p) کم تراز گروه دارونما بود.

در این مطالعه تاثیر رایحه نعناع بر تهوع و استفراغ بارداری زودتر از رایحه اسطوخودوس ظاهر شد، همچنین بر اساس شاخص رودز، بر متغیرهای بیشتری از تهوع و استفراغ بارداری موثر بود. استفاده از رایحه نعناع و اسطوخودوس می تواند به عنوان یک روش ساده، در دسترس و بدون عارضه در کاهش تهوع استفراغ زنان باردار مدنظر قرار گیرد.