ارائه مدل ساختاری برای پیش بینی نشانه های اختلال وسواس فکری- عملی براساس پایبندی مذهبی: نقش میانجیگر کارکرد شخصیت

وسواس فکری- عملی یک سندروم بالینی است که به وسیله افکار، تصاویر یا تکانه های مزاحم و رفتارهای تکراری مشخص می شود.

هدف از پژوهش حاضر، ارایه مدل ساختاری برای پیش بینی نشانه های اختلال وسواس فکری- عملی براساس پایبندی مذهبی: نقش میانجیگر کارکرد شخصیت بود.

این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش افراد مراجعه کننده به کلینیک های مناطق 1، 2، 7، 8، 11 و 12 تهران در سال 1400-1399 بودند که از میان آن ها 378 نفر داوطلب و واجد شرایط ورود به مطالعه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه وسواس فکری- عملی هاجسون و راچمن (1977)، پایبندی مذهبی جان بزرگی (1388) و پرسشنامه کارکرد شخصیت جان بزرگی و همکاران (1400) بود. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 28 و لیزرل نسخه 8/5 با استفاده از تحلیل مسیر توسط برنامه AMOS نسخه 24 و با روش های مدل سازی معادلات ساختاری انجام شد.

مجموع مجذور همبستگی های چندگانه (R2) برای متغیر وسواس فکری- عملی برابر با 0/53 بدست آمد، این موضوع بیانگر آن است که ابعاد پایبندی مذهبی و کارکرد شخصیت در مجموع 53 درصد از واریانس نشانگان وسواس فکری عملی را تبیین می کند.

کارکرد شخصیت رابطه بین نا پایبندی مذهبی و دوسوگرایی مذهبی با وسواس فکری- عملی را به صورت مثبت و رابطه بین پایبندی مذهبی و وسواس فکری- عملی را به صورت منفی و معنادار میانجیگری می کند. پیشنهاد می شود در مراکز مشاوره به پایبندی مذهبی و باورهای ناکارآمد مذهبی مراجعه کنندگان در درمان اختلال وسواس فکری- عملی توجه شود.