تاثیر کود زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد برخی ارقام گندم و جو

آزمایش حاضر به منظور بررسی تاثیر کودهای زیستی بر بعضی از ویژگی های زراعی ارقام مختلف گندم و جو انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل مایه زنی با کود زیستی در سه سطح (بارور2، اکتینومیست، بارور2 + اکیتینومیست) و ارقام گندم و جو در 14 سطح (هشت رقم گندم: مروارید، گنبد، کریم، احسان، دریا، N-91-8، N-91-9، N-91-17 و شش رقم جو: ماهور، ترکمن، صحرا، بومی، یوسف، لخت) بودند. نتایج نشان داد که اثر رقم و اثر متقابل دوگانه رقم در کود زیستی بر صفات تعداد دانه در گلدان و سنبله، تعداد پنجه بارور در گلدان و تعداد سنبلچه در سنبله معنی دار بود. تعداد پنجه بارور در بوته فقط تحت تاثیر رقم قرار گرفت. کاربرد کود زیستی نیز صفت تعداد سنبلچه در سنبله را تحت تاثیر قرار داد. بیشترین میزان وزن تک دانه (0491/0 گرم) مربوط به رقم یوسف و کمترین میزان (0324/0 گرم) نیز مربوط به رقم بومی در گیاه جو بود. بیشترین عملکرد دانه (366/2 گرم در بوته) نیز از رقم یوسف در گیاه جو بدست آمد و کمترین مقدار (242/1 گرم در بوته) مربوط به رقم دریا در گیاه گندم بود. بالاترین شاخص برداشت دانه (016/51 درصد) مربوط به جو لخت بود. به طور کلی تاثیر رقم بر عملکرد دانه معنی دار بود و ارقام جو عملکرد بیشتری نسبت به ارقام گندم داشتند.