تاثیر آموزش مثبت نگری بر تحمل هیجان پریشانی، کیفیت خواب و تاب آوری در زنان سالمند شهر کرمانشاه

دیدگاه مثبت نگری معتقد است، هیجان های مثبت و توانمندی ها از بهترین عوامل جلوگیری از آسیب های روانی هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مثبت نگری بر تحمل هیجان پریشانی، کیفیت خواب و تاب آوری در زنان سالمند شهر کرمانشاه انجام شد.

پژوهش حاضر با توجه به هدف، کاربردی و ازنظر شیوه اجرا، نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش را تمامی زنان سالمند شهر کرمانشاه تشکیل دادند که تعداد 30 نفر با روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب و 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل، به صورت تصادفی گمارش شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه تحمل هیجان پریشانی، کیفیت خواب و مقیاس تاب آوری نیل و دایاس بودند. ابتدا از هر دو گروه، پیش آزمون به عمل آمد، سپس گروه آزمایش در 9 جلسه به صورت هفته ای یک جلسه، تحت آموزش مثبت نگری قرار گرفت، اما گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. سپس از هر دو گروه، پس آزمون به عمل آمد و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-20 مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفتند.

یافته ها:

 نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مثبت نگری بر کیفیت خواب و تاب آوری در زنان سالمند شهر کرمانشاه تاثیر معنادار دارد.

نتیجه گیری: 

نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش مثبت نگری مداخله ای اثربخش برای سالمندان است. با توجه به افزایش سالمندان کشور انجام آموزش های مثبت نگری می تواند در جهت افزایش کیفیت زندگی آنان اثربخش باشد.