آگاهی و عملکرد پرستاران در خصوص استانداردهای اخلاق حرفه ای در پرستاری

 رعایت اخلاق حرفه‌ای پرستاری،‌ نقش موثری در ارایه مراقبت با کیفیت دارد. با توجه به اهمیت این موضوع پژوهش حاضر با هدف تعیین آگاهی و عملکرد پرستاران در خصوص استانداردهای اخلاق حرفه‌ای در پرستاری انجام شد.

 مطالعه توصیفی مقطعی حاضر در سال 1399 بر روی 392 نفر از پرستاران بیمارستان‌های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی سبزوار انجام شد. پرستاران به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب و برای جمع‌آوری داده‌ها از دو پرسشنامه بررسی آگاهی و عملکرد پرستاران نسبت به رعایت استاندارد‌های اخلاقی در محیط کار استفاده شد. داده‌‌ها توسط نرم‌افزار SPSS 16 و آزمون‌‌های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار، فراوانی) و استنباطی (ضریب همبستگی، رگرسیون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.

ملاحظات اخلاقی:

 برای شرکت در مطالعه رضایت‌نامه کتبی آگاهانه از شرکت‌کنندگان کسب شد. در زمینه آزاد بودن پرستاران برای شرکت و خروج از مطالعه اطلاعات لازم داده شد.

یافته‌ها:

 میانگین آگاهی پرستاران نسبت به رعایت استاندارد‌های اخلاقی (81/2±4/17) و میانگین عملکرد آن‌ها مطابق استاندارد‌های اخلاقی (11/88±9/130) بود. ضریب همبستگی پیرسون حاکی از ارتباط مثبت و معنی‌داری بین آگاهی و عملکرد پرستاران نسبت به رعایت استاندارد‌های اخلاقی بود (05/0=P<، 65/0r). آزمون رگرسیون نشان داد که آگاهی پرستاران (26/0=R2) به طور معنی‌داری عملکرد آن‌ها نسبت به رعایت استاندارد‌های اخلاقی را پیش‌بینی می‌کنند. مقدار بتای استانداردنشده نشان داد که سهم آگاهی در پیش‌بینی عملکرد پرستاران (54/2) است. بین میانگین آگاهی و عملکرد پرستاران نسبت به رعایت اصول اخلاقی با ویژگی‌های دموگرافیک ارتباط معنی‌داری وجود نداشت (05/0>p).

نتیجه‌گیری: 

تلاش سیستم‌ها برای بهبود آگاهی پرستاران می‌تواند نقش موثری در بهبود عملکرد آن‌ها در راستای استاندارد‌های اخلاقی در محیط بالینی داشته باشد. برگزاری مداوم برنامه‌های آموزشی می‌تواند نقش مهمی در حساس‌نمودن پرستاران در مواجهه با مسایل اخلاقی داشته، لذا باعث بهبود عملکرد آن‌ها مطابق استاندارد‌های اخلاقی شود.